Dermatologia to dziedzina nauk medycznych zajmująca się chorobami skóry.
Skóra podobnie jak nerki czy wątroba uznawana jest za narząd, który ma nawet „swój” układ odpornościowy (SIS). Stanowi zewnętrzną okrywę całego organizmu, codziennie chroniąc go przed niezliczoną ilością patogenów czy innych czynników, które mogłyby zaburzyć jego prawidłowe funkcjonowanie. Nierzadko właśnie wygląd okrywy włosowej czy samej skóry, może dać nam sygnał, że ze zdrowiem psa czy
kota dzieje się coś złego.
Wydawać by się mogło, że choroby skóry dotyczą tylko skóry, ale jest wiele jednostek chorobowych, które manifestują się zmianami
skórnymi a problem tkwi gdzieś głębiej. I tak się dzieje w przypadku niedoczynności tarczycy, zespołu wątrobowo-skórnego czy nawet nowotworów narządów wewnętrznych.
Wybierając się ze zwierzakiem do dermatologa weterynaryjnego, trzeba przygotować się na wnikliwy wywiad dotyczący różnych zagadnień, czasem z pozoru nawet nieistotnych. Mogą pojawiać się pytania o przeszłość pacjenta o wcześniejsze leczenie, czas pojawienia się pierwszych zmian, skąd zwierzę pochodzi czy i gdzie podróżowało. Pomaga to lekarzowi ukierunkować poszukiwania i zawęzić listę diagnostyki różnicowej.
Konsultacje dermatologiczne zazwyczaj zabierają więcej czasu niż zwykła wizyta dlatego, że często konieczne jest wykonanie wielu badań dodatkowych.
To czego możemy spodziewać się już podczas pierwszego spotkania to:
- test wyczesywania - aby sprawdzić czy pies/kot nie ma pasożytów zewnętrznych np. pcheł,
- zeskrobina skórna - w poszukiwaniu świerzbu czy nużeńców ,
- cytologia ze zmian skórnych, kanału słuchowego - obecność danej populacji komórek czy patogenów (bakterii, drożdżaków) pozwala lepiej dobrać terapię,
- badanie krwi.
To są podstawowe badania, które można wykonać „na miejscu” w gabinecie, ale czasami konieczne są też badania, do których konieczne jest pobranie prób i wysłanie do laboratorium np. na posiew w kierunku dermatofitów, antybiogram, pobranie wycinków skóry do badania histopatologicznego, krwi do testów serologicznych itd. a na ich wynik trzeba poczekać nawet kilkanaście dni.
Na podstawie obrazu klinicznego i badań można postawić diagnozę, jednak są choroby, których diagnostyka jest długotrwała i uzyskuje się ją z wykluczenia innych chorób tak jak np. w przypadku atopii.
Terapia zależy od choroby na jaką cierpi zwierzę. Może być łatwa i polegać na podaniu jednej tabletki, kilku kąpielach w szamponach leczniczych albo wymagać od właściciela dużego zaangażowania i stosowania się rygorystycznie do wielu zaleceń.